Geschiedenis


Het is alweer 87 jaar geleden (1937) dat de opa van Jan Smink, heer Strookappe met een zwembad begon in de inham in het kanaal. Officieel stootbekken (water reservoir voor de sluis) en in de volksmond Zwaaikom genoemd.

Een groot gedeelte van de oever vooral het gedeelte voor de huidige kantine was zandstrand. Verder stonden er enkele badhokjes garderobes een kassa en een snoephokje.

In het kanaal kwamen steigers en een dubbele duikplank. In 1945 schoten de Engelsen de bouwsels bij de Zwaaikom in brand ze dachten dat het een Duitse kazerne was en keken de watertoren aan voor een uitkijkpost. Na de oorlog heeft opa Strookappe samen met zijn schoonzoon Jan Smink sr het strandbad weer van de grond af opgebouwd. Vanaf 1946 konden de badgasten er weer terecht. Aan het zwemplezier kwam in 1960 een einde doordat er rioolwater op het Twentekanaal werd geloosd en werd het water steeds ernstiger verontreinigd. De gemeente Hengelo trok de vergunning om in het kanaal een zwembad te exploiteren in. Jan Smink sr nam daarna het besluit om op de oevers van het Twentekanaal een nieuw zwembad te bouwen. In het jaar 1961 werd het Kristalbad geopend. Dit zwembad werd jaarlijks gevuld met 2 miljoen liter kristalhelder water.

In 1964 besloot hij met een camping op de rest van de oever te beginnen genaamd camping Kristalbad. In de begin jaren kwamen de kampeerders voornamelijk met tenten later ook caravans en stacaravans. In 1978 heeft Jan Smink jr samen met zijn vrouw Marianne het bedrijf over genomen. Tot 1991 was het Kristalbad een openbaar zwembad. Door het sterk teruglopende aantal zwembad bezoekers en aanhoudende hoge kosten werd na lang familie beraad besloten om het zwembad te sluiten om verder te gaan met alleen de camping welke de oude naam weer krijgt camping de Zwaaikom.

Het diepe gedeelte van het zwembad werd dicht gegooid en er bleef een zwembad over tot een diepte van 1.40 m. Dit halve zwembad heeft het volgehouden t/m 1999 na 38 jaar was het aan vervanging toe. In 2000 werd het nieuwe zwembad gebouwd, voor de camping gasten en deze was in gebruik tot 2023.

De camping is in het bezit van de derde (Jan, Marianne) en de vierde (Jasper) generatie van de familie Smink.